Interview Marcus en Tiny Weidenaar
Interview Marcus en Tiny Weidenaar
Als dochter van een slager nam Tiny zich plechtig voor om nooit met een slager te trouwen. De liefde voor Marcus was echter zo groot dat ze zich niet aan dat voornemen hield. Gelukkig maar, want samen waren ze jarenlang de motor van Weidenaar:nu 90 jaar dé worstmaker van Friesland. Het sterke familiebedrijf is met de jaren volledig geprofessionaliseerd, maar werkt nog net zo ambachtelijk als in 1927.
Tiny (66 geeft nog met veel plezier rondleidingen door het bedrijf in Dokkum en Marcus (69 gaat er een paar keer per week ‘even kijken’, maar met het reilen en zeilen bemoeien ze zich niet meer. Of zo min mogelijk in ieder geval, want zo eigenwijs als zijn vader was, die het familiebedrijf met zijn moeder begon, zo eigenwijs is Marcus zelf ook. Lachend:“Toen mijn broers en ik voor 125 gulden een tweedehands mengmachine wilden kopen, vond mijn vader dat maar niks. Te duur. En kruiden door de worst mengen doe je met de hand, vond hij. Maar we kochten hem toch en het scheelde ons een hoop werk.”
De eerste slagerij
Negentig jaar kort samenvat- ten is niet eenvoudig, maar het komt erop neer dat de moeder van Marcus al uit een slagers- familie kwam. Haar vader overleed toen zij nog een baby was en ze groeide op bij haar oom Ate Feenstra. Hij begon in 1927 een slagerij in Niawier, die de moeder van Marcus overnam samen met haar man. Zij kregen drie zoons:Marcus, Willem en Janco, die het bedrijf samen met hun vrouwen voortzetten. Marcus als inkoper, Willem als worst- maker en Janco als slachter.
De burgemeester op bezoek bij de drie gebroeders Weidenaar in Niawier
Derde generatie
Marcus en Tiny waren respectievelijk 55 en 45 jaar in het familiebedrijf werkzaam, toen hun oudste zoon Lieuwe het stokje in 2012 overnam. Met hem staat de derde generatie aan het roer. Dochter Wini is o.a. verantwoordelijk voor de communicatie en zoon Durk helpt mee bij het onderhoud van de machines.
Van Niawier naar Dokkum
Er veranderde vanzelfsprekend veel in de afgelopen 90 jaar. Ging beppe Weidenaar nog op de Solex langs klanten om vlees te verkopen, later deden ze dit met auto’s en weer later leverden ze de producten rechtstreeks aan supermarkten. Tegenwoordig doen ze dit met 55 werknemers vanuit een bedrijfspand in Dokkum.
Pake en Beppe Weidenaar met Durk en Lieuwe, zoons Marcus en Tiny, op schoot
Tiny:“In Niawier was de woonkamer het kantoor en de keuken de kantine. Dat werd in Dokkum natuurlijk anders. Ergens wel jammer hoor. Die betrokkenheid van vroeger, daar hebben we wel naar terug verlangd. Net als de eenvoud van die tijd. Nu hebben ze een kwaliteitsmanager. Die hadden wij vroeger niet.”
De slagerij in Niawier
Puur ambachtelijk
Hoeveel er ook is veranderd, de kwaliteit blijft altijd hoog in het vaandel staan. Van de afkomst van het vee tot de verpakkingen en van de hygiëne tot de arbeids- voorwaarden:ze hebben alles goed voor elkaar. Het roken van de Friese droge worst gebeurt nog altijd met echte rook op basis van eikenhout en turf en het droogproces krijgt alle tijd. Puur ambachtelijk en volgens pake’s recept.
Geheim van het succes
Het aloude recept voor de Friese droge worst van Weidenaar mag dan al 90 jaar een goed bewaard familiegeheim zijn, een ander groot deel van het succes van Weidenaar zit hem in de loyaliteit richting klanten en medewerkers.
Pake Weidenaar in de winkel in Niawier
Marcus:“We hebben in de afgelopen 90 jaar nooit iemand laten zitten. Als klanten een probleem hadden, gingen we altijd meteen langs”, vertelt Marcus. “Personeel dat moeilijk werk kon vinden, kreeg altijd een kans bij ons.” Tiny vult aan:“We verzonnen ook altijd leuke acties voor de klanten. Toen we in 2004 moesten uitbreiden, zijn we voor de medewerkers zelfs naar Dokkum verhuisd in plaats van naar Drachten, omdat dat voor de meeste mensen dichterbij huis was.”
Trots
Dat de Weidenaars trots mogen zijn op wat ze hebben neergezet, is duidelijk. Trots zijn ze ook op hoe hun kinderen het nu doen. En zij? Tiny en Marcus genieten van hun zomerhuisje in Drenthe en van de klein- kinderen, die regelmatig komen logeren. Marcus:“We hoeven ons niet te vervelen.”
Met alle kleinkinderen naar een workshop glas-schilderen
Tekst MAS Outreach – OER Weidenaar magazine
